Gittin bir gece, bıraktın beni benle

Kedim vardı, Safiye... Temmuz ayı sonlarında balkondan düştü.
Evde film izliyodum, birden kendimi çok yalnız hissettim. Çünkü o yanımda yakınımda olmasa da varlığını hissettirirdi bana. Aradım taradım yok. Aklıma gelen başıma gelir diye bi koşu aşağı indim yavrum her tarafı kırılmıi aşağıda can çekişiyo. Aldım pelte gibi bedenini eve çıkardım. Çıkarınca korkunç gerçekle yüz yüze geldim. Her tarafı kırılmıştı, zar zor nefes alıyodu, gözümün içine nolur bişey yap dercesine yalvararak bakıyodu. "anne nolur bi şey yap, çok canım acıyo"
Ne yapacağımı bilemedim, kimi aricağımı. Yavrum kanlar içinde öyle pelte gibi yatıyo ve ben hiç bişey yapamıyorum. Bir arkadaşımı aradım gelmesi 1 saati buldu. veteriner yaşama ihtimali zor dedi, iğneyle uyuttuk.
Ağlıyorum hala o aklıma gelince. Canımdı o, parçam gibiydi, güzel bi ruhtu evimin içinde, dostumdu, sırdaşımdı, arkadaşımdı, ben ağlarken de o vardı yanımda mutluyken de.
Safiye seni çok özlüyorum, çok seviyorum. Umarım olduğun yerde mutlusundur. Keşke yanımda kalmayı seçseydin. Sensiz çok yalnızım :(((